Miejsce eksponowania: Wieża Zegarowa – Władycze 3; piętro II – V.

Wystawę sztuki ludwisarskiej zaprezentowano w szybie obejmującym przestrzeń czterech następujących po sobie poziomów, począwszy od drugiego piętra. Na pierwszym przedstawiono niezmieniony od średniowiecza proces powstawania dzwonu, a na trzech kolejnych – dzwony i inne wyroby ludwisarskie.

Większe dzwony zawieszone są w szybie wieży na specjalnym, stalowym rusztowaniu. Wśród nich zwracają uwagę wyroby z warsztatów gdańskich i toruńskich z XVII i XVIII wieku: Gerharda II Beningka (1625), Beniamina I Wittwercka (1721), Immanuela Wittwercka (1751) oraz Nicolasa Petersilge (1759). Z Przemyślem związane są dwa dzwony zdobione elementami herbu miasta: dzwon pochodzący z ratusza(?) fundowany przez burmistrzów Czehowicza i Grzybowskiego z roku 1740 i dzwon z roku 1878 odlany w obecności burmistrza Walerego Waygarta przez ludwisarza Jana Jaroszewskiego. Interesujący jest też pięknie zdobiony egzemplarz z Daromina koło Sandomierza, wykonany w roku 1935 przez Ludwika Felczyńskiego w Przemyślu, prawdopodobnie na zamówienie ówczesnego papieża, Piusa XI. Ekspozycje uzupełniają dokumenty i archiwalia dotyczące rodziny Felczyńskich, która od 1808 w Kałuszu, a od 1915 roku w Przemyślu, jest nieprzerwanie związana z ludwisarskim rzemiosłem. Na kolejnym piętrze prezentowane są dzwony okrętowe wypożyczone z Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku i Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni.

Komisarzem wystawy jest Marta Trojanowska.