Muzeum Dzwonów i Fajek ma już 20 lat
Wpisana jest w krajobraz naszego miasta od 1777 roku. Stanowi punkt widokowy, obserwacyjny i atrakcję turystyczną. Przeznaczona na dzwonnicę nowej cerkwi katedralnej obrządku greckokatolickiego (która nie została ostatecznie wybudowana), pełniła tą funkcję do 1785 roku. Mowa o Wieży Zegarowej, w której mieści się od września 2001 roku Muzeum Dzwonów i Fajek, Oddział Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej.
Wieża jest własnością Muzeum od 1983 roku. Kiedy w 1984 roku świętowano jubileusz 75.lecia Muzeum, na wniosek Wojewody Przemyskiego, ówczesny Minister Kultury i Sztuki prof. dr hab. Kazimierz Żygulski przywrócił przemyskiemu Muzeum historyczną nazwę: Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej. W nowym statucie w dziale III. Organizacja Muzeum dodano Oddziały, wśród nich Muzeum Ludwisarstwa na ziemiach polskich z siedzibą w Wieży Zegarowej przy ul. Władycze. Minęło kolejnych 27 lat zanim Wieża Zegarowa stała się siedzibą Muzeum Dzwonów i Fajek.
Uroczystość otwarcia Muzeum Dzwonów i Fajek odbyła się we wrześniu 2001 roku. Autorkami scenariuszy wystaw były dr Urszula Olbromska – ekspozycja fajek i dr Marta Trojanowska – ekspozycja dzwonów. Autorem pierwszej scenografii był Walery Bortiakow (nieżyjący już aktor, scenarzysta Teatru Polskiego we Lwowie). Układ ekspozycji narzucony został w naturalny sposób przez rozkład wnętrza Wieży, dlatego też ekspozycje fajek przedzielone są szybem, w którym zawisły zabytkowe dzwony.
Ekspozycja dzwonów i fajek była pierwszą i nadal jedyną tego typu w Polsce. Ludwisarstwo i fajkarstwo to bardzo rzadkie zawody. W Przemyślu rozwijają się od XIX wieku i z pewnością nie należą do ginących zawodów. Rzemiosła te są ważnym elementem dziedzictwa kultury materialnej miasta.
